Vrijmetselarij
Onder de volle maan hoor ik altijd de lokroep van Thoth, de Egyptische god van het magische woord. De lokroep van het geheim, van de tovenarij van de taal. De god Thoth staat voor de donkere kant van de maan, voor het geheim, voor wat niet verwoord kan worden, maar wat we altijd weer proberen te vatten. In onze rituelen. In de kolommen van Thoth, het tweemaandelijkse cultureel-maçonnieke tijdschrift waarvan zojuist het nieuwste nummer is verschenen, met als thema ’Geloof in de loge’.
Thoth was ook de god van de communicatie, de formulering, de wijsheid. Hij verenigde het hemelse en het aardse in zich, voorbeeld voor alle mensen die zichzelf willen leren kennen, zich willen doen kennen, de uiterste grenzen van hun mens zijn zo ver proberen op te rekken dat ze het goddelijke naderen. Zo ook het tijdschrift dat naar de Egyptische god genoemd is. Thoth beoogt in ieder nummer weer het inspirerende geheim van het leven te wekken, de aspiraties van het hemelse te verenigen met de uitdagingen van de actuele aardse werkelijkheid. Dat alles zonder vreugdeloze leerstelligheid en mét de nodige zelfspot.
Thoth had wel iets van Catweazle, de tovenaar uit de Middeleeuwen die voor de tv in de moderne tijd terecht was gekomen, en bij iedere voor hem onbegrijpelijke uitvinding opgetogen uitriep: ‘Magickery!’ Ik kan me voorstellen dat de tovenaar helemaal uit zijn dak was gegaan in de digitale wereld waarin wij leven, en waarin wij soms kopje onder gaan, vervuild als het internet is door loze kletspraat, nepnieuws en intermenselijk gif.
Gelukkig is er altijd weer de loge, waar de mobiele verbinding verbroken is, maar waar een verbinding gevonden wordt met de werkelijkheid in het licht van de eeuwigheid waarover Spinoza schreef. Weet je nog dat je voor het eerst een loge binnenkwam? Als het je verging zoals mij, meer dan 40 jaar geleden, voelde je: hier hoor ik thuis.
De verliefdheid wordt liefde, de liefde wordt sleur, de band gaat knellen, de vrijheid wordt een gevangenis van mores en wetten. Als hoofdredacteur van Thoth stel ik me de taak het vuur van de liefde voor de vrijmetselarij brandende te houden. Oecumenisch, dus voor broeders én zusters, niet sektarisch. Vanuit de wetenschap dat er geen wetenschap van de laatste geheimen is. We staan er samen voor, we delen de ontroering, de verbazing, de bewondering oog in oog met de oneindige diepte en hoogte van de schepping van wat we bij gebrek aan beter de Grote Architect van het Universum noemen, ervoor wakend dat we hem of haar – of het… - menselijke eigenschappen toedichten.
Wat we ervoor moeten doen om weer verliefd te worden op die mooie vrijmetselarij? Je hoeft er niet voor te scheiden van je liefdespartner. Je hoeft er je maatschappelijke, politieke en godsdienstige verbanden niet voor te verbreken. Je hoeft er geen toestemming voor te vragen aan een pastoor, een dominee of een imam.
Natuurlijk is een diepgaand en betrokken deelnemen aan het logeleven de eerste vereiste om de liefde voor de broeder- en zusterschap levend te houden. Maar Thoth dient een extra liefdeselixer toe. Met ingrediënten van een zo grote variatie dat ze alle soorten en maten van vrijmetselaren nieuwe lust tot de arbeid geven, xtc zonder nare bijverschijnselen, voedsel voor de geest.
Thoth laat de strijdkreet van vrijmetselaren horen: ‘Vrijmetselarij, goed voor u, goed voor de wereld waarmee wij het moeten doen’. Dus, als ik mij een spotje mag veroorloven: meld je aan als lezer van Thoth, via de website www.ritusentempelbouw.nl. Of per e-mail bij mij: willemvcopy@planet.nl.
Willem Verstraaten