Vrijmetselarij
Iemand vroeg mij recentelijk waarom ik een vrijmetselaar ben.
"Wat is het punt?"
Nou, ik zal het je vertellen.
We komen wekelijks bijeen om onze gedachten met elkaar uit te wisselen aan de hand van een korte lezing door een mede-vrijmetselaar. Een paar keer per jaar komen we op formele basis bijeen, wanneer we onze ritualen doen. Onze ritualen worden gevolgd door een maaltijd.
Het is een prachtige omgeving met gelijkgestemde mensen die enkele dingen gemeen hebben.
"Maar wat zijn die dingen?"
Welnu, we streven er allemaal naar betere mensen te zijn. We streven ernaar om de beste te zijn die we kunnen zijn binnen onze gemeenschappen.
Vrijmetselarij heeft deels geheimen omdat de boodschap die ze bevatten des te effectiever is als ze op die manier wordt afgeleverd.
Ons wordt geleerd om gewoon mannen te zijn. Gewoon en eervol. Mensen als gelijkwaardige mensen te behandelen. Om alle vriendelijkheid te tonen die anderen nodig hebben. Om op te treden tegen anderen, zoals we willen dat ze tegenover ons handelen.
We leren om liefdadig, attent en nobel te zijn in woord en daad. Barmhartig en genereus met onze tijd en middelen.
Ons wordt al deze dingen en meer geleerd door rituelen. Dit klinkt eng, maar zijn een reeks allegorische "toneelstukken" waarin de maçonnieke "geheimen" worden gecommuniceerd.
"En waarom doen jullie dat? Waarom niet gewoon de lessen zeggen? Waarom je druk maken over geheimen en het mysterie?"
Nou, laten we dat eens overwegen.
Als ik je alle bovenstaande dingen over onze boodschap zeg, knik je en zeg je: "Zeker, het zijn allemaal goede dingen om te doen". Maar in plaats daarvan, als ik je de boodschap laat zien in een echt voorbeeld, een show, een toneelstuk, waarin je moet kijken naar wat er is gebeurd en naar de onderliggende betekenis op zoek is, om echt na te denken over welke boodschap het spel probeert over te brengen via zijn beeldspraak, denk je niet dat dit een betere kans heeft om een manier van leven te worden?
Vertel me iets, en ik zal luisteren. Toon het me, laat me er over nadenken. Laat me de betekenis uitwerken en zelf zoeken naar een diepere waarheid, en het zal een deel van mijn denken worden.
Dat is, wat mij betreft, de belangrijkste reden dat we onze ritualen houden en onze geheimen bewaren. Omdat de rituelen mensen dwingen de symboliek echt te onderzoeken, zichzelf onderzoeken en betere versies van zichzelf te worden vanwege dat onderzoek.
De ironie is dat sommige van de 'geheimen' waar mensen voor spotten en bang voor zijn, zoals een maçonnieke handdruk, zijn ontstaan omdat vrijmetselaars in de geschiedenis werden vervolgd, aangevallen en gedood, waardoor de organisatie terughoudender werd. De maatschappij veroorzaakte juist dat waar het nu over klaagt.
Maar het is tijd om dat te veranderen. Het is tijd voor de vrijmetselarij om zijn rechtmatige plaats in te nemen als een kracht ten goede in de wereld. Omdat dat is wat het is.
Vrijmetselarij is verbluffend. Het heeft me geweldige vrienden gegeven en de wetenschap dat waar ik ook ga in het land (of de wereld), er een plaats zal zijn waar ik verwelkomd zal worden als iemand met wie er een band, een begrip en een kameraadschap is.
Ik kan niet beginnen uit te leggen hoezeer het mijn leven, mijn kijk en mijn verlangen heeft veranderd om continu te streven naar het weghakken van mijn ruwe randen, om het stenen blok van mijn leven verder glad te strijken en het geschikt te maken voor de handen van een meer deskundige werkman om vorm te geven aan een geschikt lid van de samenleving.
Ik zie artikelen en rapporten die negatief zijn over de vrijmetselarij en ik word bedroefd. Zoals het er nu is, hebben we niet meer mensen nodig in de vrijmetselarij. We hebben meer vrijmetselarij nodig bij mensen.
We hebben meer boodschappen nodig van mededogen, van eer, van waarheid, van naastenliefde. Meer tijd om van onze dierbaren te houden en toleranter te zijn voor degenen met wie we samen leven.
Dat zijn de boodschappen van de vrijmetselarij. Dat zijn de boodschappen die in elke vezel van ons dagelijks leven geïmplementeerd moeten worden. En dat zijn de redenen waarom ik zo mijn best doe om mezelf te verbeteren en een beter persoon te worden.
Soms faal ik. Ik val dan weer terug naar de onaangename en egocentrische persoon waarvan ik herken dat hij enkele jaren geleden in mij bestond. Maar ik kan op zijn minst herkennen wanneer dat gebeurt en ik probeer heel hard om het te repareren.
De vrijmetselarij heeft me dat geleerd.
Schande voor iedereen om twijfel of cynisme op te wekken tegen een van de meest verbazingwekkende organisaties die ik ooit ben tegengekomen.
Ik ben een vrijmetselaar.
Ik zou niet trotser kunnen zijn.