Vrijmetselarij
Veel mensen worden afgeschrikt door het idee om de confrontatie met hun duisternis, hun Ruwe Steen, aan te gaan. We willen graag ons spiritueel leven voorstellen als zoet, vriendelijk en als de liefhebbende ouder die we nooit hebben gehad. Onze eigen duisternis is als een bewaker voor de poort van de Tempel, het scheidt degenen die de moed en overtuiging hebben om deze reis te maken met degenen die geestelijk rondshoppen, of de mensen die op zoek zijn naar een 'quick fix'.
Onze Ruwe Steen bevat het geheim van onze transformatie. Het is het lood dat zal worden omgezet in goud. Maar het proces van het polijsten van de Ruwe Steen is moeilijk, een ridderlijke Queeste, waar eerlijkheid, integriteit en moed voor nodig zijn. Werken aan je Ruwe Steen vergt inzet, tijd en energie. En vaak lijkt het alsof er weinig verandert, behalve de ontdekking van nog meer problemen, nog diepere pijn, en nog intensere gevoelens van isolement, afwijzing en verlating; gevoelens die verborgen liggen achter de deur van het onbewuste.
Een Broeder was oprecht verbaasd. Hij had gelezen over de conflicten en de strijd op de Reis naar het Oosten, maar hij had nooit verwacht dat het werk aan de Ruwe Steen zo echt, zo intens was. Wreedheid, jaloezie, woede, wrok, bitterheid en andere scherpe kanten kunnen zonder waarschuwing aan de oppervlakte komen. Op zoek naar een grotere Zuiverheid, worden we geconfronteerd met de tegenstellingen tussen wat we denken dat we zijn, en wat we ontdekken dat we zijn. Wanneer we proberen om deze tegenstellingen in ons te verzoenen, vinden we onszelf gevangen in pijnlijke en bittere conflicten. Externe argumenten verbleken naast deze innerlijke strijd die gewelddadig en pijnlijk kan worden. En hoe groter het verlangen en de toewijding, hoe sneller de scherpe kanten aan de oppervlakte komen.
Dit intense innerlijke werk vraagt veel van onze aandacht en energie. Toch moeten we ons dagelijks staande houden, met al zijn wereldlijke eisen. Wat bijdraagt aan de stress is het feit dat we leven in een extraverte cultuur die niet de waarde van ons innerlijk werk waardeert. Onze vrienden en collega's kunnen geïrriteerd raken dat we niet meer zo extravert zijn en niet meer zo geïnteresseerd zijn in oppervlakkigheden.
Hier ligt de waarde van een spirituele groep; een gemeenschap van Broeders die ondersteuning bieden en je inspanningen aanmoedigen. Meestal is deze ondersteuning alleen maar een stille innerlijke bevestiging van het belang van de innerlijke reis, maar de groep kan ook behulpzaam zijn om de strijd en de drama's te delen die zich voordoen op de Reis.
Rûmî schrijft,
maar met anderen kom je verder en sneller.
Iemand die vrolijk in zijn eentje gaat
naar de douane om zijn belasting te betalen
zal nog gemakkelijker gaan
wanneer vrienden hem vergezellen.
Iedere profeet zocht metgezellen.
Een muur die alleen staat is nutteloos,
maar zet drie of vier muren bij elkaar,
en ze ondersteunen een dak en houden
het graan droog en veilig.